นิราศลำปำ 2
ปรือตาชมลมเห่ทะเลใน
เดินไม่ไหวดวงตาปรอยนั่งหงอยหงิม
ได้แต่แลตะลึงลานผ่านริมริม
พอได้ลิ้มแลหานาวาลอย
ไกลลิบลิบที่แลเห็นเป็นเกาะใหญ่
คนละฝั่งยังใฝ่หัวใจหงอย
อดีตนานผ่านเร้นไม่เห็นรอย
แต่ไม่คล้อยผ่านไปจากใจจำ
ด้วยกาลก่อนตอนเดินทางสร้างฐานะ
ได้พบปะฟากโน้นจนอิ่มหนำ
โอ้หนอเรือข้ามฟากขอฝากคำ
น้อมจิตนำนิ่งสักการ์บูชาไป
ขอตั้งจิตอธิษฐานผ่านลมล่อง
หัตถ์ทั้งสองตระกองก้มประณมไหว้
คารวะอริยสงฆ์ธำรงไทย
หลวงปู่ทวดเทิดไว้ด้วยศรัทธา
แล้วกลับหลังตั้งต้นถนนหลวง
เวลาล่วงผ่านไปไวหนักหนา
ครึ่งชั่วโมงไม่นานก็ผ่านมา
ถึงพาราเรืองจรัสพัทลุง
ทั้งสองข้างมรรคาใช่ป่าร้าง
เป็นเส้นทางกลางเมืองอันเรืองรุ่ง
ผ่านเขาอกทะลุแล้วแจ้วจรุง
ดังผ่านกรุงเกรียงไกรในนิยาย
วังเจ้าเมืองขอนั่งนบสงบนิ่ง
ขอพึ่งพิงบารมีเป็นที่หมาย
ให้ร่มเย็นเป็นสุขทุกเรือนกาย
ไห้ไทยหายอวิชชาด้วยบารมี
ให้เหลืองแดงแบ่งสีนี้จางหาย
ให้ร้อนคลายร่มเย็นเป็นสุขศรี
ให้ไทยต่อไทยมีไมตรี
ให้วันนี้กลับเป็นเช่นนานเนา
นิ่งเคารพบนนั่งภวังค์นิ่ง
คารวะสิ่งศักดิ์สิทธ์สถิตเหย้า
ให้ร่มเย็นเช่นลมพรมเบาเบา
เคารพเจ้าเมืองนี้ที่ต้อนรับ
เห็นนอกชานชั้นกลางเขาวางโอ่ง
เป็นลานโล่งแลไร้สิ่งใดประดับ
ที่หลังลานมีโต๊ะกว้างวางสำรับ
พื้นแวววับปัดกวาดสะอาดดี
แม้เส้นทางใกล้เคียงถึงเพียงนี้
ก็ยังมีอุปสรรคมาดักขวาง
อคติทิฐิมั่นมากั้นกาง
จะไม้สร้างตำหนิใจย่อมไม่มี
จึงแวะเข้าข้างทางเพื่อปลดทุกข์
หวังพบสุขต่อไปได้ไหมนี่
ปลดทุกข์วางไว้แล้วแถวแถวนี้
สุขฤดีจะคืนใจจริงไหมเอย
ผ่านโคกยามาถึงบ่อน้ำร้อน
ได้พักผ่อนกายใจใคร่เฉลย
อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลแต่ไม่เคย
เช่นคู่รักร้างเชยไม่ชิดชม
บ่อน้ำอุ่นกรุ่นไอผ่อนใจพัก
เหมือนมีรักผ่อนเพาะพอเหมาะสม
ดั่งไฟฟอนร้อนไหม้คลายด้วยลม
ร้อนอารมณ์ย่อมหักห้ามด้วยความรัก
เห็นลิงโลดกระโดดหย็องยะยั่วหยาม
คะนึงตามจิตตนยิ่งพ้นหนัก
กิเลสยั่วยวนใจไม่ผ่อนพัก
ยิ่งใจยักษ์ยั่วยวนกวนกว่าลิง
แต่น้ำร้อนยังผ่อนคลายพอหายร้อน
คิดบังอรอกพี่ดั่งผีสิง
ยิ่งร้อนรุมสุมใส่ไวระวิง
ด้วยใจจริงยิ่งไม่อยากจะจากจร
ริมทะเลเร่หาร้านอาหาร
เขาจัดมาน่าทานแท้สมร
แม้อร่อยจะร่อยร่างอรชร
ค่อยคิดถึงคอเรสเตอรอลก่อนนะกลอย
นั่นแกงเหลืองปลากะพงเจาะจงเนื้อ
เหลืองระเรื่อรสเด็ดเอร็ดอร่อย
สายบัวต้มกุ้งกะปิกะทิลอย
ปูนิ่มน้อยผัดพริกไทยจัดใส่จาน
ทั้งยำไข่แมงดามาสมทบ
ยำผักกูดตามประกบเข้าอีกด้าน
หมึกไข่นึ่งมะนาวน่ารับประทาน
ผัดผักรวมนิ่มหวานจานต่อมา
ข้าวสังข์หยดหยดกลิ่นประทิ่นหอม
คดใส่จานแจกพร้อมกล่อมนาสา
ทานพร้อมพรั่งไม่รั้งรอต่อเวลา
สองชั่วโมงต่อมาหนังตาพริ้ม