บรมครูแห่งแผ่นดิน นวมินทร์มหาราชา ๏ คือแสงรวีวชิรช่วง ชนปวงประดุจพงศ์ มิ่งไม้และหมู่พระจตุรงค์ วนพันธุ์อำไพพราว ๏ ผ่องโดยผดุงจริยวัตร พระดำรัสดำรงราว โอบเอื้อประชาจิรสกาว ธ สถิต ณ ดวงใจ ๏ ดุจนัยนาสหสเนตร ปริเวทนาใด หลั่งทักษิโณอุทกไป ชนเปลื้องพิบัติเข็ญ ๏ โลมหล้าดำรู ธยุรยาตร ทวิบาทสถิตเย็น ถั่งถมกถาประดุจเห็น หฤทัยทวีหวาน ๏ เปล่งแสงสยามรตนเรือง ขณะเบื้องบุราณกาล ส่องทั่วสุทิพยสถาน คณนาอเนกสรรค์ ๏ ด้วยธรรมประเทืองจตุรทิศ สุจริตธำรงธรรม์ ควรค่าเฉลิมครุอนันต์ นวมินทร์พระราชา |
เขียนฝันกับ สิ ริ โ ส ภ ณ |
|